espublikanın görkəmli xanəndəsi, böyük muğam ustadı Zülfü Adıgözəlovun bu il anadan olmasının 100 illiyi tamam olur. Zülfü Adıgözəlovun ifaçılvığına bir neçə aspektdən yanaşmaq olar. O, şifahi ən'ənəli professional musiqimizin tarixinə XX əsrin görkəmli xanəndəsi, muğam bilicisi, təsnif və xalq mahnılarının mahir təfsirçisi və təbliğatçısı, hami-müəllim kimi daxil olmuşdur.

Zülfü Adıgözəlov pəsxan xanəndə idi. O, mu-ğam dəstgahını tam şəkildə bəm və orta tessiturada özünəməxsus oxuma məktəbini yaratmışdır. Bu gün adlarını fəxrlə çəkdiyimiz əbülfət əliyev, Sahib Şükürov, Hacıbaba Hüseynov, əlibaba Məmmədov, İldırım Həsənov, Ağaxan Abdullayev, Təl'ət Qasımov, neçə-neçə gənc iste'dadlı xanəndələr Zülfi məktəbinin iste'dadlı davamçılarıdırlar.

Xanəndənin ifa etdiyi və lentə, qrammafon vallarına yazdırdığı "Rast", "Mahur-hindi", "Segah-Zabul", "Bayatı-Şiraz", "Humayun" muğam dəstgahları, bir sıra təsniflər, "Nəbi", "Mən gedirəm Zəngilana", "Dedim bir busə ver", "Kəklik" və b. bu kimi xalq mahnıları təkrarolunmaz, musiqi xəzinəmizin nadir inciləridirlər. Məhz qədim klassik muğamlarımızı, təsnif və xalq mahnılarını oxuyarkən onların ən'ənəvi forma və quruluşunu saxlamaqla xanəndə özünəməxsus nəfəsləri, dəst-xətti ilə ifaçılıq sənətinə yeniliklər gətirmişdir.

Heç də təsadüfi deyil ki, Zülfü Adıgözəlovun xanəndə kimi ifaçılığının xüsusiyyətlərindən söz açarkən görkəmli şərqşünas alim, jurnalist Rafael Hüseynov yazır: "O muğamların labirintlərinə kamil bələd idi, bir muğamın qapısından girib bu muğamın ruhunu incitmədən, səslənmiş rəvanlığına xələl gətirmədən asudəcə sonra elə gəldiyi rəvanlıqla əvvəlki muğama qayıdıb yolunu davam etdirə bilirdi".

Zülfü Adıgözəlov muğam dəstgahların ayrı-ayrı uyğun şö'bələrini birləşdirərək mikrosilsilə kimi müstəqil şəkildə təfsir etmişdir. Bu baxımdan "əraq-Pəncgah", "Hasar-müxalif", "Vilayəti-Dilkeş" muğamları gözəl örnəklərdir.